-"Samaraya gideceğim.."dedim kararlı bir şekilde.
-"Kimden izin aldın.?"dedi annem
-"Yeter be..! Bıktım artık. Siz resmen en yakın arkadaşımla görüşmemi engelliyorsunuz. Normal aileler bunu yapmıyor.! O benim en yakın arkadaşım ve şunu kabul edin artık.! Biz. Asla. Ayrılmayacağız.!!! "dedim ve kapıyı küt diye çekip çıktım. Bunu yaptığıma inanamıyordum ama yapmıştım ve içim çok rahatlamıştı. Kalbimdeki o baskı birden yok olmuştu. Koşarak Samaraların evine doğru ilerledim. Kapıyı o açmıştı. Bana sertçe baktı ve birden sarıldı. Çok duygulu hissedip ağlamaya başlamıştım. O da ağlıyordu. Evde gıcık ve sinir bozucu halası olmadığı için içeri girdim. Nescafe yaptık ve içmeye başlarken ona anneme dediklerimden bahsettim. Çok sert olsa da iyi yaptığımı söyledi. Samaranın en sevdiği gençlik filmlerinden birisini açıp izlemeye başladık. Samaranın arkadaşlık anlayışı hep bu filmlerden geliyordu. Buradaki kızların ailesi herşeye izin veriyordu. Pijama partileri, arkadaşlık yeminleri, tek telefonla buluşmalar, partiler, seyahatler... Gerçekten güzeldi... Bundan sonra böyle olmak için çabalayacaktım... Samara benim için çabalıyordu.
-"Özür dilerim..."dedi Samara
-"Neden..?"dedim şaşkınlıkla
-"Rüya konusu için.. Haksızdım... California bizi bekliyor..!"dedi gülümseyerek
-"Haklısın o bilet iki kişilik ve sen olmazsan gitmezdim..."dedim ve sarıldık.
-"Hep böyle ol tamam mı..? Yabancılar gibi olmaya çalışalım çünkü yakında California'ya taşınacağız.."dedi. Sonuna kadar haklıydı.
-"Tasmamı bir kere kopardım yeni tasmayı takmalarına izin vermeyeceğim..."dedim izci işareti yaparak. Gülmeye başladı.
-"İzci yeminiyle kurtulamazsın =) Arkadaşlık yemini..."dedi
-"Arkadaşlığım üzerine yemin ederim ki bir daha asla tasma takmayacağım. En önemli şey arkadaşlıktır. Çünkü ne sevgilinle ne de ailenle tüm dertlerini konuşabilirsin ama arkadaşlarla her derdini konuşabilirsin. Eğer yeminimi bozarsam pipim çıksın ve göğüslerim düşsün. Yemin ederim ki Samara her şeyde en önemli olacak.!"dedim
-"Bu hayatımda duyduğum en güzel yemindi. İlk yeminimizi hatırladın mı..?"dedi Samara
-"Evet mumlarla yapmıştık. Harikaydı bence ve her kavgamızda başımıza belalar geldi.."dedim gülümseyerek.
-"Hadi eve git yoksa tasmayla ceza birlikte gelecek."dedi Samara
-"Artık tasma yok ! Ama yine de gideyim. Gıcık halan birazdan gelir..."dedim
-"O hergün katlanmak daha zor emin ol.."dedi Samara. Vedalaştık. Eve giderken güçlüydüm. Tasma yeminimi bozmayacaktım... Annem dikdik bakmaya başladı. Hiçbir şey yokmuş gibi kanepeye oturdum.
-"Bugün söylediklerinde haklıydın... "dedi annem
-"İyi deneme... Ama inanırsam tasmam geri dönecek.."dedim
-"Ne tasması..?"dedi annem
-"Siz bana kızınız gibi bakmıyorsunuz. Her kuralınıza uyması gereken köpek gibiyim. Köpeklerde arkadaşlarıyla hiç görüşemez. Sahiplerine itaat ederler. Onların sözünden hiç çıkmazlar. Böyle köpekler özgürlüğü hiç tatmazlar. Bazıları tasmalarını kopartıp kaçar bazıları ölür. Belki ben ölmem ama ruhum ölür... " dedim
-"Çok üstüne vardık.."dedi annem
-"Ne yapabilirim ki en kötü..?"dedim
-"Başına birşey gelecek diye korkuyorduk.."dedi annem
-"Başıma birşey gelecek...Komik çünkü o başına birşey gelen kızların başının içinde beyinleri yok... Ve hep aile baskısı gören kızların başına gelir. Ben artık dayanamıyorum..."dedim ve ağlamaya başladım. Annem bana sarıldı.
-"Bu konuyu babanlada konuşacağım artık özgürsün. Yeter ki bize yalan söyleme.."dedi annem
-"Teşekkür ederim bu gerçekten iyi oldu çünkü ayaklarımın üstünde durmayı ne kadar çabuk öğrenirsem o kadar iyi... "dedim ve odama gittim. 0. facebook mağduru olarak Samaraya mesaj attım.
-"Hep haklıydın Pislick =)"yazdım
-"Vayy neler olduğunu bildiğim için duymak istemiyorum. Bugün rüyamda görünmezsin diğer insanlar seni göremeyecek sadece ben göreceğim... Sadece izle.."diye cevap verdi Samara,
-"Hmm merak ettim.." yazdım ve uyumak için yatağa girdim. Allahıma teşekkür edip uyudum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder